ახლა შობის ღამე შენსავით ლამაზია
და სევდიანიც;
სიზმრებიდან წამოყოლილი შენზე ფიქრები
მხიარულიცაა და ცრემლიანიც;
მიმწუხრამდე წუთებს
შენი ღიმილებით ავითვლი,
შობის ღამეს ჩაგიფიქრებ და
დავითვლი:
ვიდრე მოსვლამდე,
ლექსების მოძღვნამდე,
ალერსით მორთვამდე
და შობამდე!
შობის ღამეს კი. . .
საშობაო ზღაპარივით მიამბობ
ჩემგან ათვლილ წუთებს,
გაათბობ გულებს, -
შობას ღამეს რომ უთევს.
მერე შენი სიზმრების პერსონაჟად
მაქცევ,
ჩემთან შეხვედრას, -
ლექსებად აქცევ
და მამხელ:
ფიქრებად,
რითმებად,
მზისფერად. . .
და გადამავიწყებ
ყველაფერს ქვეყნად,
მანამდე?!
შობის ღამესავით,
დარჩები ჩემთან.
2007
No comments:
Post a Comment